Corona therapie – José
De huidige corona crisis heeft ons lid José Ulijn er niet van weerhouden om ook in huis op een creatieve manier met fotografie bezig te zijn.
De huidige corona crisis heeft ons lid José Ulijn er niet van weerhouden om ook in huis op een creatieve manier met fotografie bezig te zijn.
We vonden het wel tijd voor de zomer. En aangezien er in ons koude kikkerlandje nog (bijna) geen boomkikker te vinden was, hebben we ons uitstapje verzet naar een tropische locatie: Klein Costa Rica in Someren.
Al voor openingstijd stonden we met een klein clubje aan de deur, klaar om aan de slag te gaan met macro-fotografie. Eerst een kopje koffie of thee en daarna gingen we de kassen in, camera’s in de aanslag.
Bij Klein Costa Rica heb je twee verschillende kassen, één met de vlinders en enkele vogels en de tweede met vogels, een vijver en enkele reptielen.
In de eerste kas werden we al meteen getrakteerd op een nieuwsgierige vogel, een bontgekleurde Schildtoerako, die even kwam kijken wat voor rare wezens er nu weer op bezoek kwamen. De vogel liet zich van heel korte afstand goed op de foto zetten en pikte nieuwsgierig naar bezoekers en hun camera’s. Een veelheid aan vlinders fladderden er vrolijk op los en hoe later op de dag hoe sneller ze leken te fladderen. Met hun vliegensvlugge vleugelslag was het dus niet zo simpel om deze kleine tere insecten strak op de gevoelige plaat vast te leggen. In tegenstelling tot de vlinders bleven de Baardagamen gelukkig redelijk rustig zitten voor de paparazzi.
Was het in de eerste kas heet, dan was de tweede kas nog enkele graadjes warmer….. We waren blij dat we ons zomers gekleed hadden! En hier was ook nog een touwbrug hoog in de kas waar alle warmte zich leek te verzamelen. Toch was het zeker de moeite waard om even omhoog te klimmen. Vanaf deze touwbrug had je zicht op de kronkelende paden, de vijver vol met een veelheid aan vissen en enkele schildpadden. Ook had vanaf deze hoge positie grote kans op het ontdekken van de Leguanen die zich wat meer in de toppen van de planten ophielden. Een flink aantal vogels liet zich in deze kas van hun beste kant zien en paradeerden rond onze voeten om toch vooral ‘gezien’ te worden.
Al met al een leuk dagje en mocht je zelf nog een keer op bezoek willen gaan, een tip: draag zomerse kleding…. ;-P
Samen met enkele leden van onze fotoclub op stap. Doel: de LocHal in Tilburg, een controversieel doel. Oude industrie met nieuwe stijlen doorregen. Een gigantische hoeveelheid staal, enorme lappen gordijn, groene planten en een bibliotheek met een geweldig aanbod aan boeken. Mensen zitten te lezen, in aparte ruimtes wordt in alle rust aan laptops gewerkt en daartussen lopen wij met onze camera’s. De ruimte is overweldigend. Waar begin je en waar eindig je. Voorlopig is er voldoende te zien en te fotograferen.
Lijnen, kleur (of juist prachtig in zwart-wit), architectuur, straatfotografie, ritme en herhaling. Alles komt hier samen. De geschiedenis van dit gebouw (die niet altijd de schoonheidsprijs heeft verdient) is overal nog terug te vinden, net zoals het feit dat Tilburg bekend staat om de textielfabrieken.
Na enkele uren gaan sommigen nog even naar de skatebaan een eindje verder op, en sommigen pakken de trein weer naar Boxtel. Al met al opnieuw een geslaagde dag.
Op zaterdag 30 en zondag 31 maart 2019 werd de derde foto-expositie van fotoclub Boxtel Ontspant gehouden in de Walnoot. De 14 leden van de fotoclub wisten een gevarieerde expositie tot stand te brengen.
Er konden zo’n 220 bezoekers verwelkomd worden. Hen werd gevraagd een persoonlijke ‘foto top 3’ samen te stellen en dat bleek een lastige opgave! Er werd opgemerkt dat het fijner zou zijn als dat een top 5 was geweest omdat de keus erg moeilijk was.
De bezoekers konden lootjes kopen waarmee zij een vergroting van een foto naar keuze konden winnen. Het winnende lot werd gekocht door mevrouw van de Wiel, uit Lennisheuvel.
Onder de bezoekers waren ook kinderen, die een speurtocht konden doen die erg gewaardeerd werd. Onder de kinderen werd ook een prijs verloot en die werd gewonnen door Mies Kuppens, toevallig ook uit Lennisheuvel.
De trekking werd verricht door twee kinderen, onder toeziend oog van een clublid en een bezoeker. Helaas was de eerste getrokken kinder-speurtocht niet correct ingevuld waardoor er een tweede briefje getrokken moest worden.
De fotoclub heeft nog ruimte voor 6 nieuwe leden. Een aantal bezoekers bleek geïnteresseerd in een lidmaatschap. Overige geïnteresseerden kunnen voor verdere informatie of een aanmelding terecht bij: www.boxtelontspant.nl of info@boxtelontspant.nl. Mocht de club inderdaad uitgebreid gaan worden, dan kan Boxtel zich vast gaan verheugen op nóg meer mooie foto’s bij de volgende editie van de jaarlijkse expositie van Boxtel Ontspant!
Stemming publieksjury
Net als vorig konden de bezoekers hun 3 favoriete foto’s aangeven. Na telling van alle formulieren bleken onderstaande foto’s de meeste stemmen te hebben gekregen.
1. José Ulijn2. Riek van den Bekerom
3 Marcel Nooijen
Een prachtige dag om op pad te gaan, de zon schijnt, de temperatuur is boven verwachting voor de tijd van het jaar. We hadden afgesproken om foto’s te gaan maken voor het onderwerp sport en snelheid en vanwege het feit dat rond deze tijd van het jaar de temperaturen veel lager liggen en het weer vaak niet al te best is gaan we naar het World Skate Center in ’s-Hertogenbosch om in de hal de spectaculaire sporters te fotograferen. We hopen dus maar dat er toch nog wat mensen zijn die niet naar buiten gaan……
Aangekomen bij de WSC blijkt dat er gelukkig een aantal, vooral jonge, skaters bezig zijn. Al snel verdeeld de groep fotografen zich over de verschillende plekken waar we veilig staan. Niet veel later wordt het knallen en ratelen van de skate-wieltjes vermengd met het klikken van de camera’s. En dan blijkt dat het niet meevalt om in deze toch donkere hal de snelle waaghalzen goed vast te leggen. ISO-waardes worden aangepast, sluitertijden verkort om de beweging te bevriezen en maar weer opnieuw proberen. Soms worden sluitertijden juist verlengd en wordt met de camera op statief geprobeerd de beweging vast te leggen. De jeugdige skaters vliegen voorbij en de kleine BMX-fietsen maken de meest lastige sprongen. Het zonlicht schijnt aan de ene kant door een raam en maakt het fotograferen nog een tikje lastiger met fel tegenlicht.
De WSC is echter gesitueerd op een schitterende locatie, de tramkade, en we maken daarom meteen van de mogelijkheid gebruik om ook wat aan straatfotografie te doen. Dit onderwerp moeten we de volgende maand inleveren, dus dat komt mooi uit. Een voor een gaan we naar buiten om de silo’s met prachtige graffiti, de zonnige terrasjes, industriële binnenplaatsjes en andere mooie plekjes op de gevoelige plaat vast te leggen. Uiteindelijk gaan we nog even terug naar de WSC-hal voor een kopje koffie of thee en een laatste poging om van deze kunstenaars op skates een mooi plaatje te kunnen schieten. Aan het einde van de middag gaat ieder weer huiswaarts en hoopt dat de foto’s op de pc net zo mooi zijn als ze op de camera leken. Kort samengevat was het een lastige maar leerzame dag voor de meesten van ons.